In dit groepsproject werden we uitgedaagd om een museum te ontwerpen dat Nederland en Vlaanderen symbolisch samenbrengt tot één geheel. Het gebouw moest een sterk architectonisch statement maken en tegelijk een toegankelijke, leerzame plek worden voor jong en oud. We werkten in een team van vier, waarbij ieder teamlid verantwoordelijk was voor een eigen deel van het gebouw.
De ontwerpuitgangspunten waren helder en prikkelend:
- Het creëren van een architectuur met het gevoel van zwevende dozen
- Een ontwerp waarbij van buitenaf zichtbaar is wat zich binnen het gebouw afspeelt
- Een sterke integratie in het omliggende landschap
Mijn focus binnen dit project lag op het ontwerpen van een adaptieve gevel. Deze reageert op de zoninstraling: wanneer het zonlicht fel is, sluit de gevel zich gedeeltelijk om oververhitting tegen te gaan; bij minder zonlicht opent deze zich juist, om het daglicht optimaal te benutten. Deze dynamische gevel draagt bij aan de duurzaamheid én de interactie van het museum met zijn omgeving.
Daarnaast kreeg ik de opdracht om een unieke trap te ontwerpen die zowel functioneel als sculpturaal is. Deze trap verbindt meerdere niveaus van het museum en vormt een centrale ruimtelijke ervaring voor de bezoeker. De trap speelt een sleutelrol in de routing en draagt bij aan de ruimtelijke identiteit van het gebouw.
Dit project leerde mij hoe architectuur meer kan zijn dan vormgeving alleen. Het kan bijdragen aan beleving, educatie en maatschappelijke verbinding.
. 
